11 «موآب از روزگار جوانی در استراحت بوده،و مانند شرابی بر دُردهای خود نشسته است؛از ظرفی به ظرف دیگر ریخته نشده،و به تبعید نرفته است؛از این رو طعمش در او مانده،و رایحه‌اش تغییر نکرده است.
12 پس خداوند می‌فرماید:اینک روزهایی می‌آیدکه من ریزندگان خواهم فرستاد؛آنها او را خواهند ریختو ظرفهایش را خالی کرده،سبوهایش را خواهند شکست.
13 آنگاه موآب از کِموش سرافکنده خواهند شد،چنانکه خاندان اسرائیل از بِیت‌ئیل که تکیه‌گاهشان بود.
14 «چگونه می‌گویید: ”ما پهلوانانو جنگاورانی نیرومندیم“؟»
15 پادشاه که نامش خداوند لشکرهاست می‌فرماید:«موآب ویران شده، به شهرهایش حمله خواهد شد،و جوانان برگزیده‌اش در کشتار از پا در خواهند آمد.
16 مصیبت موآب نزدیک است،و بلایش به‌سرعت می‌آید.
17 ای همۀ اطرافیانشو ای جمله کسانی که نام او را می‌دانید،بر او ماتم گیرید و بگویید:”آن عصای نیرومند،آن چوبدستی شکوهمند،چگونه شکسته است!“