1 «اگر مردی زن خویش را طلاق دهدو آن زن از وی جدا شده، زن مردی دیگر شود،آیا دیگر بار نزد آن زن بازمی‌گردد؟آیا آن سرزمین به‌غایت مُلَوَّث نخواهد شد؟خداوند می‌فرماید:تو با معشوقانِ بسیار زنا کرده‌ای،آیا می‌توانی نزد من بازگردی؟
2 چشمان خود را به بلندیها برافراز و ببین!آیا جایی هست که در آن با تو همبستر نشده باشند؟تو همچون راهزن در بیابان، کنار راهها به انتظار معشوقانت نشستی،و این سرزمین را با زنای شرارت‌آمیز خود مُلَوَّث ساختی.
3 از همین روست که بارشها بازداشته شده،و بارانِ بهاری نباریده است؛اما تو را جبینِ زن فاحشه است،و از شرم و حیا اِبا داری.
4 تو هم‌اکنون مرا خوانده، گفتی: ”ای پدرم،تو دوست روزگار جوانی‌ام بوده‌‌ای،
5 آیا تا ابد خشمگین خواهی بود؟آیا غضبت را تا به آخر نگاه خواهی داشت؟“براستی که تو چنین سخن می‌گویی،اما هر شرارتی را که از دستت برآید، به عمل می‌آوری.»
6 خداوند در ایام یوشیای پادشاه، به من گفت: «آیا دیدی اسرائیلِ بی‌وفا چه کرده است؟ دیدی چگونه بر فراز هر تَلّ بلند و زیر هر درختِ سبز رفته و در آنجا زنا کرده است؟
7 من گفتم، ”پس از انجام همۀ این کارها نزد من باز خواهد گشت،“ اما بازنگشت، و خواهر خیانتکارش یهودا این را دید.
8 آری، او دید که من اسرائیلِ بی‌وفا را به سبب همۀ زناکاریهایش بیرون کردم و طلاقنامه‌ای به او دادم. و با این حال، خواهر خیانتکار او یهودا نترسید، بلکه او نیز رفته، زناکاری پیشه کرد.
9 اسرائیل به سبب آسان‌گیری در زناکاریِ خود، این سرزمین را مُلَوَّث ساخت و با سنگ و چوب زنا کرد.
10 و خداوند می‌گوید: با وجود این همه، خواهرِ خیانتکارِ او یهودا با تمامی دل خویش نزد من بازنگشت، بلکه تنها به ریا!»
11 خداوند مرا گفت: «اسرائیلِ بی‌وفا خود را از یهودای خیانتکار پارساتر نموده است.
12 پس برو و این سخنان را به جانب شمال ندا کرده، بگو: خداوند می‌فرماید،«”ای اسرائیلِ بی‌وفا، بازگرد!من بر تو با ناخشنودی نخواهم نگریست،زیرا که من وفادار هستم،و خشم خویش را تا به ابد نگاه نخواهم داشت؛این است فرمودۀ خداوند.
13 فقط به تقصیر خویش اِذعان کن،به اینکه بر یهوه خدایت عِصیان ورزیدی،و راههای خود را زیر هر درخت سبزبرای بیگانگان منشعب ساختی،و آواز مرا نشنیدی؛این است فرمودۀ خداوند.
14 «”پس خداوند می‌فرماید: ای فرزندان بی‌وفا بازگشت کنید، زیرا من شوهر شما هستم؛ و از شما یک تن از شهری و دو تن از طایفه‌‌ای گرفته، به صَهیون خواهم آورد.
15 و به شما شبانانی موافق دل خود خواهم داد که شما را به معرفت و بصیرت خواهند چرانید.
16 و خداوند می‌گوید: در آن روزها، آنگاه که در این سرزمین بارور و کثیر شدید، دیگر نخواهید گفت: ’صندوق عهد خداوند‘. آن صندوق دیگر به ذهن کسی نخواهد آمد و به یاد آورده نخواهد شد. برای آن دلتنگ نخواهند شد و دوباره آن را نخواهند ساخت.
17 زیرا در آن ایام اورشلیم ’تخت پادشاهی یهوه‘ خوانده خواهد شد، و تمامی قومها به جهت بزرگداشت نام یهوه در اورشلیم گرد خواهند آمد و دیگر سرسختانه از دلِ شریرِ خود پیروی نخواهند کرد.
18 در آن روزها، خاندان یهودا به خاندان اسرائیل خواهد پیوست، و با هم از سرزمین شمال به سرزمینی در خواهند آمد که به پدرانتان به میراث بخشیدم.
19 «”گفتم چه شادمانه تو را در میان پسرانم جای خواهم داد،و سرزمینی مرغوب به تو خواهم بخشید،که زیباترین میراث همۀ قومهاست.نیز گفتم که مرا پدر خواهی خواند،و دیگر از پیروی من روی بر نخواهی تافت.
20 اما همچون زنی که به شوهر خود خیانت ورزد،تو ای خاندان اسرائیل به من خیانت ورزیدی؛این است فرمودۀ خداوند.“»
21 صدایی از بلندیها شنیده می‌شود،صدای گریه و التماس بنی‌اسرائیل،زیرا که راههای خویش را منحرف ساخته،و یهوه خدای خود را فراموش کرده‌اند.
22 «ای فرزندان بی‌وفا بازگشت کنید،و من بی‌وفایی شما را شفا خواهم داد.»«اینک نزدت می‌آییمزیرا تویی یهوه، خدای ما.
23 براستی که تپه‌ها فریبی بیش نیستند،غوغای فراز کوهها؛براستی که نجات اسرائیلدر یهوه خدای ماست.
24 «اما بت‌پرستیِ شرم‌آورْ دسترنج پدران ما را،از گله و رَمِه و پسران و دختران،از روزگار جوانیِ ما فرو بلعیده است.
25 بیایید تا به شرمساری خود اِذعان کنیم،بیایید تا رسوایی‌مان را در بر بگیریم،زیرا هم ما و هم پدران ما،از جوانی تا به امروز،به یهوه خدای خویش گناه ورزیده،و آواز یهوه خدای خود را نشنیده‌ایم.»