50 ای شما که از شمشیر جان به در برده‌اید،بروید و درنگ مکنید!از سرزمین دور خداوند را به یاد آورید،و به اورشلیم بیندیشید.
51 «”ما خجل گشته‌ایم،زیرا که بر ما اهانت رفته،و رسوایی روی ما را پوشانیده است،زیرا بیگانگان به مکانهای مقدسِخانۀ خداوند داخل گشته‌اند.“»
52 بنابراین خداوند می‌گوید:«اینک روزهایی می‌آیدکه بتهای بابِل را جزا دهم،و در سراسر سرزمینشزخمیانْ ناله سر خواهند داد.
53 اگرچه بابِل تا به فلک سر بَرکِشَدو دژهای بلندش را مستحکم سازد»،اما خداوند می‌فرماید،«ویرانگران از جانب من به ضد او بر خواهند آمد.
54 «صدای فریادی از بابِل می‌آید!صدای شکستی عظیم از سرزمین کَلدانیان به گوش می‌رسد!
55 زیرا خداوند بابِل را ویران می‌کندو آواز عظیمش را خاموش می‌گرداند.امواج ایشان همچون آبهای بسیار می‌خروشد،و صدای آوازشان به گوش می‌رسد،
56 زیرا ویرانگری بدان برمی‌آید،یعنی به بابِل؛پهلوانانش گرفتار شده‌اند،و کمانهایشان شکسته است؛زیرا یهوه خدایی است جَزادهنده،و بی‌گمان مکافات خواهد رسانید.»