1 وای بر آنان که نقشه‌های پلید می‌کشند،و بر بسترهای خویش شرارت را تدبیر می‌کنند.در روشنایی صبح آن را به عمل می‌آورند،زیرا قدرت انجامش را دارند.
2 بر مزرعه‌ها طمع می‌ورزند و آنها را غصب می‌کنند؛بر خانه‌ها نیز، و آنها را به چنگ می‌آورند.بر مرد و اهل خانه‌اش ظلم می‌کنند،و بر آدمی و میراثش ستم روا می‌دارند.
3 پس خداوند چنین می‌گوید:هان من بلایی بر ضد این خاندان تدبیر می‌کنمکه از آن جان به در نتوانید برد،و با گردن افراشته راه نخواهید رفت،زیرا آن زمان، زمان بلا خواهد بود.
4 در آن روز بر شما طعنه خواهند زدو چون ماتمیان مرثیه خوانده، خواهند گفت:«به تمامی هلاک گشته‌ایم؛او نصیب قوم مرا تغییر داده است؛ببینید چگونه آن را از من دور می‌کند،و مزرعه‌های ما را میان مرتدان تقسیم می‌نماید!»
5 پس در جماعت خداوند کسی برای تو نخواهد بودکه به قرعه، زمین را با ریسمانِ اندازه‌گیری تقسیم کند.
6 ایشان موعظه کرده، می‌گویند: «موعظه مکنید؛بدین چیزها موعظه نباید کرد؛رسوایی دامنگیر ما نخواهد شد.»
7 ای خاندان یعقوب، آیا درست است که گفته شود:مگر صبر خداوند به سر آمده است؟آیا اینها اعمال اوست؟آیا کلام او برای آن کس که به درستی گام بر‌دارد نیکو نیست؟