1 وای بر آنان که نقشه‌های پلید می‌کشند،و بر بسترهای خویش شرارت را تدبیر می‌کنند.در روشنایی صبح آن را به عمل می‌آورند،زیرا قدرت انجامش را دارند.
2 بر مزرعه‌ها طمع می‌ورزند و آنها را غصب می‌کنند؛بر خانه‌ها نیز، و آنها را به چنگ می‌آورند.بر مرد و اهل خانه‌اش ظلم می‌کنند،و بر آدمی و میراثش ستم روا می‌دارند.
3 پس خداوند چنین می‌گوید:هان من بلایی بر ضد این خاندان تدبیر می‌کنمکه از آن جان به در نتوانید برد،و با گردن افراشته راه نخواهید رفت،زیرا آن زمان، زمان بلا خواهد بود.
4 در آن روز بر شما طعنه خواهند زدو چون ماتمیان مرثیه خوانده، خواهند گفت:«به تمامی هلاک گشته‌ایم؛او نصیب قوم مرا تغییر داده است؛ببینید چگونه آن را از من دور می‌کند،و مزرعه‌های ما را میان مرتدان تقسیم می‌نماید!»
5 پس در جماعت خداوند کسی برای تو نخواهد بودکه به قرعه، زمین را با ریسمانِ اندازه‌گیری تقسیم کند.
6 ایشان موعظه کرده، می‌گویند: «موعظه مکنید؛بدین چیزها موعظه نباید کرد؛رسوایی دامنگیر ما نخواهد شد.»
7 ای خاندان یعقوب، آیا درست است که گفته شود:مگر صبر خداوند به سر آمده است؟آیا اینها اعمال اوست؟آیا کلام او برای آن کس که به درستی گام بر‌دارد نیکو نیست؟
8 اما در ایام اخیر قوم من به دشمنی برخاسته‌اند؛شما ردای نفیس را از تن آنان که در امنیت ره می‌سپارند به در می‌آورید،از تن آنان که از جنگ بازمی‌گردند.
9 زنانِ قوم مرا از خانه‌های باصفایشان بیرون می‌رانید،و فرزندان ایشان را تا به ابد از جلال من محروم می‌کنید.
10 برخیزید و بروید،زیرا اینجا مکانی برای استراحت نیست،چراکه در آن نجاستی هستکه به بلایی مُهلِک هلاک می‌کند.
11 اگر شخصی دروغگو و فریبکار از راه رسیده، بگوید:«من از شراب و مُسکِرات برایتان موعظه خواهم کرد،»او واعظ این قوم خواهد شد!
12 ای یعقوب، به‌یقین همۀ شما را گرد خواهم آورد؛و بی‌گمان باقیماندگان اسرائیل را جمع خواهم کرد.ایشان را همچون گوسفندان با هم در آغل خواهم نهاد،و همچون گله در میان چراگاهش،و زمین از هیاهوی مردمانِ بسیار، مملو خواهد شد.
13 گشایندۀ راه، پیشاپیش آنان بر خواهد آمد؛آنان راه را گشوده، از دروازه خواهند گذشت و بیرون خواهند رفت.پادشاهشان پیشاپیش آنان خواهد رفت،و خداوند در رأس ایشان.