14 آدمیان جملگی ابلهند و نادان؛هر زرگری از تمثالهای تراشیدۀ خویش سرافکنده خواهد شد،زیرا بتهای ریخته‌شده‌اش دروغین است،و هیچ نَفَسی در آنها نیست.
15 آنها بی‌ارزشند و اسباب مسخره،و در روز محاکمه تلف خواهند شد.
16 اما آن که نصیب یعقوب است، مانند آنها نیست،زیرا اوست سازندۀ همۀ موجودات.اسرائیل قبیلۀ میراث اوست،نام او خداوند لشکرهاست.
17 ای کسانی که در محاصره‌اید،بُغچۀ خویش از زمین برگیرید!
18 زیرا خداوند چنین می‌فرماید:«این بار ساکنان این سرزمین راگویی با فَلاخَن بیرون خواهم افکند،و ایشان را مضطرب خواهم ساخت تا بفهمند.»
19 وای بر من، به سبب جراحتم!زخم مرا علاجی نیست!اما گفتم، «این مصیبت من است،و باید آن را تحمل کنم.»
20 خیمه‌ام ویران گشته،و طنابهایم جملگی گسسته است؛فرزندانم از نزدم رفته‌اند،و دیگر در کنارم نیستند؛کسی نیست که دیگر بار خیمه‌ام را بِگُسترَد،و پرده‌هایم را بر پا دارد.