اِرمیا 14:1-6 NMV

1 کلام خداوند که در مورد خشکسالی بر اِرمیا نازل شد:

2 «یهودا سوگوار است،و شهرهایش سوت و کور؛مردمانش ماتم‌زده بر خاک می‌نشینند،و فریاد اورشلیم بلند است.

3 نجبای شهر خادمان خویش را برای آب می‌فرستند؛آنها نزد آب‌انبارها می‌روند، اما آب نمی‌یابند؛پس با ظرفهای خالی بازمی‌گردند،و سرهای خویش را از شرم و رسوایی می‌پوشانند.

4 زمین تَرَک برداشته، زیرا باران بر این سرزمین نباریده است؛از این رو کشاورزان سرهای خویش را از شرم می‌پوشانند.

5 حتی غَزالهای صحرا نیز نوزادان خود را رها می‌کنند،زیرا هیچ علفی نیست.

6 خران وحشی بر بلندیهای خشک می‌ایستند،و همچون شغالان برای هوا نفس نفس می‌زنند؛چشمانشان تار می‌شود،زیرا هیچ گیاهی نیست.