اِرمیا 2:18-24 NMV

18 حال تو را چه سود که به مصر برویتا از آبِ شیحور بنوشی؟و تو را چه حاصل که به آشور برویتا از آب فُرات بنوشی؟

19 خداوندگار، خداوند لشکرها چنین می‌فرماید:شرارتت تو را تأدیب خواهد کرد،و اِرتِدادت تو را توبیخ خواهد نمود.پس بدان و ببینکه چه زشت و تلخ استکه یهوه خدایت را ترک گویی،و ترس من در تو نباشد.

20 «زیرا مدتها پیش یوغ خود را شکستی و بندهایت را گسستی، و گفتی: ”خدمت نخواهم کرد!“ براستی که تو بر هر تَلِ بلند و زیر هر درخت سبز همچون فاحشه‌ای دراز کشیدی.

21 اما من تو را همچون تاکی برگزیده که از تخمِ تمام‌اصیل باشد، غرس کردم. پس چگونه فاسد شدی و به تاکی وحشی برای من بَدَل گشتی؟

22 خداوندگارْ یهوه می‌فرماید، حتی اگر خود را به قلیاب بشویی و صابونِ فراوان به کار بَری، لکۀ گناهت همچنان در برابر من است.

23 چگونه می‌توانی بگویی: ”نجس نیستم و از بَعَلها پیروی نکرده‌ام“؟ ببین چگونه در وادی رفتار کردی، و به عمل خویش اِذعان کن؛ ای که چون ماده‌شُتری جوان، به این سو و آن سو می‌دوی!

24 تو به ماده‌خری وحشی می‌مانی که به بیابان عادت دارد، و در شهوتِ دل خود باد را بو می‌کشد؛ کیست که بتواند شهوت او را مهار کند؟ طالبانِ او را به جهت یافتنش زحمت چندان نیست، زیرا او را در ماهِ آمادگی‌اش خواهند یافت.