7 همچنین خداوند می‌فرماید: پس از آن، صِدِقیا پادشاه یهودا و خادمانش و مردمان این شهر را که از طاعون و شمشیر و قحطی جان به در برده‌اند، به دست نبوکدنصر پادشاه بابِل و به دست دشمنانشان و آنان که قصد جانشان دارند، خواهم سپرد. او آنان را به دَم شمشیر از پا در خواهد آورد و بر ایشان رحم و شفقت و گذشت نخواهد کرد.“
8 «نیز به این قوم بگو: ”خداوند چنین می‌فرماید: اینک طریق حیات و طریق مرگ را پیش پایتان می‌نهم؛
9 هر که در این شهر بماند از شمشیر و قحطی و طاعون خواهد مرد، اما هر که بیرون رود و خود را تسلیم کَلدانیانی کند که شما را محاصره کرده‌اند، زنده خواهد ماند و جان خویش به غنیمت خواهد برد.
10 زیرا خداوند می‌فرماید: من روی خود را بر ضد این شهر نهاده‌ام تا بر آن بدی کنم و نه نیکی. این شهر به دست پادشاه بابِل تسلیم خواهد شد و او آن را به آتش خواهد کشید.“
11 «و به خاندان پادشاه یهودا بگو: ”به کلام خداوند گوش فرا دهید.
12 ای خاندان داوود، خداوند چنین می‌فرماید:«”هر بامداد به انصاف داوری کنید،و غارت‌شدگان را از دست ظالمان برهانید،مبادا به سبب اعمال شرارت‌بار‌تان،خشم من همچون آتش شعله بَرکشد،و بسوزاند و کسی را یارای خاموش کردن نباشد.“»
13 خداوند می‌فرماید:«ای ساکن همواری و ای صخرۀ دشت،اینک من بر ضد تو هستم،تویی که می‌گویی، ”کیست که بر ضد ما فرود آید،یا کیست که به مسکنهای ما درآید؟“