1 خداوند چنین می‌فرماید: «به خانۀ پادشاه یهودا فرود آی و این کلام را در آنجا بیان کن،
2 و بگو: ”ای پادشاه یهودا که بر تخت داوود نشسته‌ای، تو و خادمانت و قومت که از این دروازه‌ها داخل می‌شوید، کلام خداوند را بشنوید.
3 خداوند چنین می‌فرماید: عدل و انصاف را به جا آرید، و غارت‌شدگان را از دست ظالمان برهانید. بر غریبان و یتیمان و بیوه‌زنان جور و ستم مکنید، و خون بی‌گناهان را در این مکان مریزید.
4 زیرا اگر براستی این کلام را به جا آرید، آنگاه پادشاهانی که بر تخت داوود می‌نشینند، سوار بر اسبان و ارابه‌ها، به همراه خادمان و قوم خویش از دروازه‌های این خانه داخل خواهند شد.
5 اما اگر این کلام را نشنوید، به ذات خودم قسم که این خانه به ویرانه‌ای بدل خواهد شد؛“» این است فرمودۀ خداوند.
6 «زیرا خداوند دربارۀ خاندان پادشاه یهودا چنین می‌فرماید:«”گرچه تو برای من همچون جِلعاد و مانند قُلّۀ لبنانی،من تو را به بیابان و شهر غیرمسکون بَدَل خواهم کرد.
7 نابودکنندگان را بر ضد تو فراهم خواهم آورد،هر یک را با اسلحه‌اش.آنان بهترین سروهایت را خواهند بُرید،و در آتش خواهند افکند.