17 آنان همواره به کسانی که کلام خداوند را خوار می‌شمارند، می‌گویند: ”شما را سلامتی خواهد بود!“ و به کسانی که از سرکشیِ دلِ خود پیروی می‌کنند، می‌گویند: ”هیچ بلایی به شما نخواهد رسید!“»
18 اما کدام یک از ایشان در جمعِ مَحرمانِ اسرار خداوند ایستاده است تا کلامش را ببیند و بشنود؟ و کیست که به کلامش توجه کرده و بدان گوش سپرده باشد؟
19 هان، توفانِ خداوند برخاسته است،خشم او چون گردبادی سهمگین پیش می‌رودتا بر سر شریران فرود آید.
20 غضب خداوند بر نخواهد گشتتا آنگاه که تدبیرهای دلش رابه کمال تحقق بخشد؛در روزهای آخر،این را در خواهید یافت.
21 «من این انبیا را نفرستادم،اما ایشان دویدند؛سخنی بدیشان نگفتم،اما ایشان نبوّت کردند!
22 اگر در جمعِ مَحرمانِ اَسرارِ من ایستاده بودند،کلام مرا به قوم من بیان می‌کردند،و آنان را از راه بدشان،و از کردار شرارت‌بارشان بازمی‌گرداندند.»
23 خداوند می‌فرماید: «آیا من فقط خدای جاهای نزدیکم و نه خدای دوردستها؟»