1 «اگر مردی زن خویش را طلاق دهدو آن زن از وی جدا شده، زن مردی دیگر شود،آیا دیگر بار نزد آن زن بازمی‌گردد؟آیا آن سرزمین به‌غایت مُلَوَّث نخواهد شد؟خداوند می‌فرماید:تو با معشوقانِ بسیار زنا کرده‌ای،آیا می‌توانی نزد من بازگردی؟
2 چشمان خود را به بلندیها برافراز و ببین!آیا جایی هست که در آن با تو همبستر نشده باشند؟تو همچون راهزن در بیابان، کنار راهها به انتظار معشوقانت نشستی،و این سرزمین را با زنای شرارت‌آمیز خود مُلَوَّث ساختی.
3 از همین روست که بارشها بازداشته شده،و بارانِ بهاری نباریده است؛اما تو را جبینِ زن فاحشه است،و از شرم و حیا اِبا داری.
4 تو هم‌اکنون مرا خوانده، گفتی: ”ای پدرم،تو دوست روزگار جوانی‌ام بوده‌‌ای،
5 آیا تا ابد خشمگین خواهی بود؟آیا غضبت را تا به آخر نگاه خواهی داشت؟“براستی که تو چنین سخن می‌گویی،اما هر شرارتی را که از دستت برآید، به عمل می‌آوری.»
6 خداوند در ایام یوشیای پادشاه، به من گفت: «آیا دیدی اسرائیلِ بی‌وفا چه کرده است؟ دیدی چگونه بر فراز هر تَلّ بلند و زیر هر درختِ سبز رفته و در آنجا زنا کرده است؟