12 ایشان آمده، بر بلندای صَهیون فریاد شادمانی سر خواهند داد،و از احسان خداوند شاد و خرم خواهند شد،از غَله و شراب و روغن، و از گله و رمه.جانشان چون باغی سیراب خواهد شد،و دیگر پژمرده نخواهند بود.
13 آنگاه دوشیزگان شادی‌کنان خواهند رقصید،و مردانِ جوان و پیران شادی خواهند کرد.من ماتمشان را به خوشی بَدَل خواهم کرد؛تسلی‌شان خواهم داد،و به جای اندوه بدیشان شادمانی خواهم بخشید.
14 جان کاهنان را به خوراکِ فراوان سیر خواهم ساخت،و قوم من از احسان من مملو خواهند شد؛»این است فرمودۀ خداوند.
15 خداوند چنین می‌فرماید:«صدایی در رامَه شنیده می‌شود،ماتم و گریۀ بسیار تلخ؛راحیل برای فرزندانش می‌گریَد،و از تسلی پذیرفتن اِبا می‌کند،زیرا که نیستند.»
16 خداوند چنین می‌فرماید:«صدای خود را از شیون بازدار،و چشمان خویش از اشک.»زیرا خداوند می‌گوید:«برای کارهای خویش پاداش خواهی یافت،و ایشان از سرزمین دشمن باز خواهند گشت.
17 پس برای آیندۀ تو امید هست،و فرزندانت به سرزمین خویش باز خواهند گشت؛»این است فرمودۀ خداوند.
18 «به‌یقین سوگواری اِفرایِم را شنیده‌ام که می‌گوید:”تأدیبم کردی و تأدیب شدم،همچون گوساله‌ای که تربیت نیافته.مرا باز‌گردان تا بازگردم،زیرا که تو یهوه خدای من هستی.