21 «نشانه‌ها برای خویشتن بگذار؛علامتها برای خود بر پا کن!شاهراه را نیکو ملاحظه کن،راهی را که از آن رفتی.ای اسرائیلِ باکره، بازگرد،به شهرهای خویش بازگشت نما.
22 ای دختر بی‌وفا،تا به کی سرگردان خواهی بود؟زیرا خداوند چیزی نو بر زمین آفریده است:زن، مرد را در بر می‌گیرد.»
23 خداوند لشکرها، خدای اسرائیل، چنین می‌فرماید: «آنگاه که سعادت را به ایشان بازگردانم، این کلمات را بار دیگر در سرزمین یهودا و شهرهایش بر زبان خواهند راند:«”ای مسکن عدالت، ای کوه مقدّس،خداوند تو را برکت دهد!“
24 مردم با هم در یهودا و تمامی شهرهایش ساکن خواهند شد، یعنی کشاورزان و کسانی که با گله‌هایشان گردش می‌کنند.
25 زیرا من جانِ خستگان را تازه خواهم ساخت و همۀ پژمردگان را طراوت خواهم بخشید.»
26 در این هنگام بیدار شدم و نگریستم، و خوابم برایم شیرین بود.
27 خداوند چنین می‌فرماید: «اینک روزهایی می‌آید که خاندان اسرائیل و خاندان یهودا را به بذر انسان و بذر حیوان خواهم کاشت.