1 «خداوند می‌گوید: ای اسرائیل، اگر بازمی‌گردی،نزد من بازگشت کن.اگر بتهای منفورِ خویش را از حضورم دور سازی،و تزلزل به خود راه ندهی،
2 اگر به راستی و عدالت و انصاف سوگند خورده،بگویی: ”به حیات یهوه،“آنگاه قومها خود را در او مبارک خواهند خواندو به او فخر خواهند کرد.»
3 آری، خداوند به مردمان یهودا و اورشلیم چنین می‌فرماید:«زمینهای خود را شیار کنید،و در میان خارها کِشت مکنید.
4 ای مردان یهودا و ساکنان اورشلیم،خویشتن را برای خداوند ختنه کنید،قُلَفَۀ دلهایتان را دور سازید،مبادا به سبب شرارتِ اعمال شما،خشم من چون آتش زبانه کشیده، بسوزانَد،و کسی نباشد که آن را خاموش سازد.»
5 در یهودا اعلام کنید و در اورشلیم ندا در داده، بگویید:«در سرتاسر این سرزمین کَرِنا بنوازید،و به آواز بلند ندا کرده، بگویید:”گرد آیید تا به شهرهای حصاردار داخل شویم!“
6 عَلَمی به سوی صَهیون برافرازید؛پناه بگیرید! درنگ مکنید!زیرا من بلایی از جانب شمال نازل می‌کنمو هلاکتی عظیم بر شما می‌آورم.