2 اگر به راستی و عدالت و انصاف سوگند خورده،بگویی: ”به حیات یهوه،“آنگاه قومها خود را در او مبارک خواهند خواندو به او فخر خواهند کرد.»
3 آری، خداوند به مردمان یهودا و اورشلیم چنین می‌فرماید:«زمینهای خود را شیار کنید،و در میان خارها کِشت مکنید.
4 ای مردان یهودا و ساکنان اورشلیم،خویشتن را برای خداوند ختنه کنید،قُلَفَۀ دلهایتان را دور سازید،مبادا به سبب شرارتِ اعمال شما،خشم من چون آتش زبانه کشیده، بسوزانَد،و کسی نباشد که آن را خاموش سازد.»
5 در یهودا اعلام کنید و در اورشلیم ندا در داده، بگویید:«در سرتاسر این سرزمین کَرِنا بنوازید،و به آواز بلند ندا کرده، بگویید:”گرد آیید تا به شهرهای حصاردار داخل شویم!“
6 عَلَمی به سوی صَهیون برافرازید؛پناه بگیرید! درنگ مکنید!زیرا من بلایی از جانب شمال نازل می‌کنمو هلاکتی عظیم بر شما می‌آورم.
7 «شیری از بیشۀ خود برآمده،و هلاک‌کنندۀ قومها رهسپار شده است؛او از مکان خویش به در آمده،تا سرزمین تو را ویران کند؛شهرهایت خراب خواهد شد،و خالی از سکنه خواهد گشت.
8 بدین سبب پلاس در بر کنید،بر سینۀ خود بزنید و شیون نمایید،زیرا خشمِ آتشین خداوند از ما برنگشته است!»