4 اسبان را بیارایید؛ای سواران، بر آنها سوار شوید!کلاهخود بر سر، در جای خود مستقر گردید،نیزههایتان را صیقل دهید،و زره بر تن کنید.
5 خداوند میفرماید:چه میبینم؟ایشان هراسان گشته،عقبنشینی میکنند.پهلوانانشان مغلوب شده،بهشتاب میگریزند؛به پشت سر نمینگرند؛زیرا وحشت از هر سو حکمفرماست!
6 «چابکان را گریزی نیست،و نه پهلوانان را رهایی!در شمال، کنارِ رود فُرات،میلغزند و میافتند.
7 «این کیست که همچون رود نیل طغیان میکند،چون نهرهایی که آبهایشان در سیلان است؟
8 مصر همچون رود نیل طغیان میکند،چون نهرهایی که آبهایشان در سیلان است.میگوید: ”من طغیان کرده، زمین را خواهم پوشانید،و شهرها را با ساکنانش نابود خواهم کرد!“
9 ای اسبان بتازید!ای ارابهها، تند برانید!پهلوانان بیرون روند:مردان کوش و فوط که سپردارند،مردان لود که کمانگیرند!
10 آن روز، روز خداوندگار خداوند لشکرهاست،روز انتقام،روز انتقام از دشمنانش.شمشیر فرو خواهد بلعید و سیر خواهد شد،و از خونشان سرمست خواهد گردید.زیرا خداوندگار خداوند لشکرها،در سرزمین شمال، در کنار رود فُرات،قربانی تدارک دیده است.