25 شاخِ موآب بریده شده،و بازوانش شکسته است؛»این است فرمودۀ خداوند.
26 «او را مست سازید، زیرا خود را بر ضد خداوند برافراشته است؛ بگذارید موآب در قیِ خود بغلتد، و اسباب تمسخر گردد.
27 آیا اسرائیل اسباب تمسخر تو نبود؟ مگر او در میان دزدان یافت شده بود که هرگاه از او سخن میگفتی، سر بر او میجنبانیدی؟
28 «ای ساکنان موآب، شهرها را ترک گویید،و میان صخرهها مسکن گزینید؛همچون کبوتری باشیدکه بر دیوارۀ تنگۀ باریک آشیان میگیرد.
29 دربارۀ غرور موآب شنیدهایم؛او بسیار مغرور و بلندپرواز و متکبر و گستاخ است،و نِخوَتی عظیم در دل دارد.»
30 خداوند میفرماید:«از خودبینی او نیک آگاهم؛فخرهای او هیچ است و کارهایش پوچ!
31 از این رو برای موآب شیون میکنم؛به جهت تمامی موآب فریاد برمیآورم،و از برای مردان قیرحارِس ماتم میگیرم.