10 خداوند می‌فرماید: «کَلدِه غارت خواهد شد، و هر که او را تاراج کند، سیر خواهد گشت.
11 «ای غارتگرانِ میراث من!اگرچه شاد و سرخوشید،اگرچه همچون گوساله بر مراتع جست و خیز می‌کنید،و مانند اسب شیهه می‌کشید،
12 مادرتان بس شرمسار خواهد شد،و آن که شما را بزاد، رسوا خواهد گردید.او در میان قومها آخرین خواهد بودو به بیابان و زمین خشک و بَرَهوت بدل خواهد شد.
13 به سبب خشم خداوند مسکون نخواهد گردید،بلکه یکسره ویران خواهد گشت؛و هر که از بابِل عبور کند متحیر شده،از دیدن صدماتش انگشت به دهان خواهد ماند.
14 «ای همۀ کمانگیران،از هر سو در برابر بابِل صف‌آرایی کنید؛او را هدف قرار دهید و از تیرها دریغ مکنید؛زیرا به خداوند گناه ورزیده است.
15 از هر سو بر او نعره زنید؛زیرا که خود را تسلیم کرده است.حصارهایش فرو افتاده،و دیوارهایش فرو ریخته است.از آنجا که این انتقام خداوند است،از او انتقام گیرید؛بر او همان روا داریدکه او بر دیگران روا داشت.
16 برزگران را جملگی از بابِل منقطع سازید،و هم آنان را که به هنگام درو داس خویش به کار می‌برند.از بیم شمشیر آن ستمگر،هر کس نزد قوم خود بازگردد،و به سرزمین خویش بگریزد.