7 هر که ایشان را یافت، ایشان را فرو بلعید و دشمنانشان گفتند: ”مقصر ما نیستیم، زیرا اینان به یهوه که چراگاه حقیقی ایشان است گناه ورزیدند، به یهوه که امید پدرانشان بود.“
8 «از میان بابِل بگریزید، و از سرزمین کَلدانیان بیرون آیید. همچون بزهای نر، پیشاپیش گله راه بروید.
9 زیرا اینک من جماعتی از قومهایی بزرگ را از سرزمین شمال برمی‌انگیزم و ایشان را بر بابِل می‌آورم. آنان در برابرش صف‌آرایی خواهند کرد، و او در آنجا گرفتار خواهد شد. تیرهای ایشان همچون پهلوانانِ رزم‌آزموده است که یکی از آنها خالی برنمی‌گردد.»
10 خداوند می‌فرماید: «کَلدِه غارت خواهد شد، و هر که او را تاراج کند، سیر خواهد گشت.
11 «ای غارتگرانِ میراث من!اگرچه شاد و سرخوشید،اگرچه همچون گوساله بر مراتع جست و خیز می‌کنید،و مانند اسب شیهه می‌کشید،
12 مادرتان بس شرمسار خواهد شد،و آن که شما را بزاد، رسوا خواهد گردید.او در میان قومها آخرین خواهد بودو به بیابان و زمین خشک و بَرَهوت بدل خواهد شد.
13 به سبب خشم خداوند مسکون نخواهد گردید،بلکه یکسره ویران خواهد گشت؛و هر که از بابِل عبور کند متحیر شده،از دیدن صدماتش انگشت به دهان خواهد ماند.