1 خداوند چنین میفرماید:«اینک بر بابِل و بر ساکنان لِبکامای،بادی ویرانگر بر خواهم انگیخت.
2 من کسان به بابِل گسیل خواهم داشت،تا آن را بر باد افشانند،و زمینش را تهی سازند،آنگاه که در روز بلا،از هر سو به ضد وی برآیند.
3 کمانگیر کمان خویش را زِه نکند،و زرهپوش بر پای نایستد.بر جوانانش رحم مکنید،و سپاهش را به نابودی کامل بسپارید.
4 آنان مقتول بر زمینِ کَلدانیان خواهند افتاد،و مجروح، در کوچههایش.
5 زیرا اسرائیل و یهودااز سوی خدای خویش، خداوند لشکرها، وانهاده نشدهاند،هرچند سرزمینشان آکنده از تقصیراتی استکه به قدوس اسرائیل ورزیدهاند.
6 «از بابِل بگریزید!هر یک جان خویش برهانید!به سبب گناهان بابِل هلاک مشوید،زیرا که موعد انتقام خداوند فرا رسیدهو او بابِل را سزا خواهد داد.