25 خداوند چنین می‌گوید:«ای کوه ویرانگر که تمامی جهان را ویران می‌کنی،من بر ضد هستم.من دست خود را بر تو دراز کرده،از فراز صخره‌ها تو را به زیر خواهم غلتانید،و تو را همچون کوهی سوخته خواهم ساخت.
26 از تو هیچ سنگی برای سرِ زاویه نخواهند گرفت،و نه هیچ سنگی برای پیِ بنا»؛زیرا، خداوند می‌گوید،«تو تا به ابد متروک خواهی ماند.
27 «بیرقها بر زمین برافرازید؛در میان قومها کَرِنا بنوازید.قومها را برای جنگ با او آماده سازید؛ممالک را علیه او بسیج کنید،آرارات، مینّی و اَشکِناز را.سرداری بر ضد وی برگمارید؛اسبانِ بی‌شمار همچون انبوه ملخان برآورید!
28 قومها را برای جنگ با او آماده سازید،پادشاهان ماد را با والیانشان و معاونان آنهاو تمامی سرزمینهایی که بر آنها حکم می‌رانند.
29 زمین به لرزه درآمده، از درد به خود می‌پیچد،زیرا تدابیر خداوند بر ضد بابِل تغییر نمی‌پذیرد،تا سرزمین بابِل را به ویرانه‌ای بدَل سازد،که کسی در آن مسکن نگزیند.
30 جنگاوران بابِل از نبرد دست برکشیده‌اند؛آنان در دژهای خود می‌مانند.نیرویشان تمامی گرفته،و همچون زنان گشته‌اند.مسکنهایش در آتش می‌سوزد،و پشت‌بندهایش شکسته است.
31 پِیک از پی پِیک،و قاصد از پی قاصد می‌دود،تا پادشاه بابِل را خبر دهدکه شهرش از هر سو تسخیر شده است.