33 زیرا خداوند لشکرها، خدای اسرائیل، چنین می‌گوید:«دختر بابِل همچون خرمنی استبه هنگام کوبیده شدن؛اما پس از اندک زمانیوقتِ دِروی آن خواهد رسید.»
34 «نبوکدنصر پادشاه بابِلمرا خورده و لِه کرده است.او مرا ظرفی تهی ساخته،و همچون اژدهایی مرا فرو بلعیده است؛شکم خود را از لذایذ من انباشته،و مرا چِلانده و به دور افکنده است.»
35 ساکنان صَهیون بگویند:«باشد خشونتی که بر من و بر خویشانم رفتهدامنگیر بابِل شود!»اورشلیم بگوید:«خون من بر گردن ساکنان کَلدِه باد!»
36 از این رو خداوند چنین می‌گوید:«اینک به دفاع از تو برمی‌خیزمو انتقامت را می‌ستانم.دریای او را خواهم خشکانید،و چشمه‌اش را کور خواهم کرد.
37 بابِل به تَلی از خاک بدَل خواهد شد،به مسکن شغالان و مایۀ حیرت و انگشت به دهان ماندن،و احدی در آن ساکن نخواهد گشت.
38 مردمانش جملگی همچون شیران خواهند غرّید،و به‌سان شیربچگان نعره خواهند زد.»
39 و خداوند می‌فرماید:«آنگاه که گرم شوند،از بهرشان بزمی به پا خواهم کرد،و مستشان خواهم ساخت،تا به وجد آیند،و آنگاه به خواب ابدی فرو روند،و هرگز از آن برنخیزند.