17 من بر شما دیدبانان گماشته، گفتم:”به آواز کَرِنا گوش دهید!“اما گفتید، ”گوش نخواهیم داد.“
18 پس حال ای قومها، بشنوید،و ای جماعت، بدانیدکه بر سر ایشان چه خواهد آمد.
19 ای زمین بشنو:اکنون من بلایی بر این قوم نازل خواهم کرد،ثمرۀ نقشه‌های خودشان را؛زیرا که به کلام من گوش فرا ندادند،و شریعت مرا ترک کردند.
20 بخورِ صَبا و نی خوشبویی که از راه دور می‌آورند،به چه کار من می‌آید؟هدایای تمام‌سوز‌تان مقبول نیست،و قربانیهای شما مرا خوشنود نمی‌سازد.
21 از این رو خداوند چنین می‌فرماید:”اینک من پیش روی این قومسنگهای لغزش‌دهنده می‌نهم؛پدران و پسران با هم بر آن خواهند لغزید،و همسایگان و دوستان هلاک خواهند شد.“»
22 خداوند می‌فرماید:«هان ملتی از سرزمین شمال می‌آید؛قومی عظیم از کرانهای زمین برانگیخته شده است.
23 آنان کمان و نیزه برمی‌گیرند،و ستمکیش و بی‌رحمند.صدایشان همچون خروش دریاست؛سوار بر اسب همچون رزم‌آوران صف‌آرایی کرده‌اند،بر ضد تو، ای دختر صَهیون!»