1 کلام خداوند که در ایام یوتام و آحاز و حِزِقیا، پادشاهان یهودا، بر میکاهِ مورِشِتی نازل شد و آن را دربارۀ سامِرِه و اورشلیم دید:
2 ای همۀ قومها، بشنوید،و ای زمین و هرآنچه در آن است، گوش فرا دهید؛خداوندگارْ یهوه بر شما شاهد باشد،آری، خداوندگار از معبد مقدسش بر شما شهادت دهد.
3 زیرا هان خداوند از مکان خویش بیرون میآید؛او نزول کرده، بر بلندیهای زمین میخرامد.
4 کوهها زیر او گداخته میشود،و درّهها شکافته میگردد،همچون موم در برابر آتش،و مانند آبی که در سراشیبی ریخته شود.