5 خداوند دربارۀ انبیایی که قوم مرا گمراه می‌کنند چنین می‌گوید،دربارۀ آنان که چون خوراک فراوان دارند ندای ’صلح و سلامت‘ سر می‌دهند،اما اگر کسی طعامی در دهانشان نگذارد،به وی اعلام جنگ می‌کنند.
6 پس برای شما شب خواهد بود،بدون هیچ رؤیایی،و ظلمت خواهد بود،بدون هیچ پیشگویی.آفتاب بر انبیا غروب خواهد کردو روز بر ایشان تاریک خواهد شد؛
7 رؤیابینانْ شرمسار خواهند گردید،و پیشگویان، رسوا خواهند گشت.جملگی روی خود را خواهند پوشانید،زیرا پاسخی از جانب خدا نخواهد بود.
8 اما من به روح خداوند از قوّت پر گشته‌ام،از انصاف و توانایی؛تا یعقوب را از عِصیانش آگاه سازم،و اسرائیل را از گناهش.
9 ای سران خاندان یعقوبو ای حاکمان خاندان اسرائیل،این را بشنوید!ای شما که از انصاف بیزاریدو هرآنچه را راست است، کج می‌سازید؛
10 که صَهیون را با خونریزیو اورشلیم را با شرارت بنا می‌کنید!
11 رهبرانش برای رشوهْ داوری می‌کنند،کاهنانش برای مزدْ تعلیم می‌دهند،و انبیایش برای پولْ پیشگویی می‌کنند؛و با این حال، بر خداوند تکیه کرده، می‌گویند:«آیا خداوند در میان ما نیست؟پس بلایی به ما نخواهد رسید.»