21 nach go géarchúiseach chomh maitha thug tú breith ar do mhuintir féin,dream a ndearna tú lena sinsir conarthaí faoi mhionna raibh gealltanais iontu a bhí ag tuar na maitheasa?
22 Mar sin de, tugann tú ceacht dúinnenuair a smachtaíonn tú ár naimhde [le barr measarthachta],le hionchas go ndéanfaimid dianmhachnamh ar do chineáltasnuair a bheidh breith á tabhairt againn,agus go mbeimid ag súil le trócaire uaitse,nuair a bheidh breith á tabhairt orainn féin.
23 Dá bhrí sin, na drochdhaoine a bhí ag tabhairt a saoil le baois,chiap tú iad lena n‑íola gráiniúla féin,
24 mar bhí siad tar éis dul rófhada ar strae ar an mbóthar mícheart.Is amhlaidh a mealladh iad mar pháistí baothasa chaoi go raibh meas déithe acuar na hainmhithe ba tháire agus ba shuaraí a bhí ann.
25 Dá dheasca sin, chuir tú mionphionós orthu ar dtúschun fonóid a dhéanamh fúthu mar a dhéanfá faoi pháistí gan chiall.
26 Ach nuair nár cuireadh comhairle orthule mionphionóis a d'oirfeadh do pháistí,bhí pionós le fulaingt acu ab fhiú do Dhia a ghearradh orthu.
27 Óir, nuair a bhí siad ag fulaingt,tháinig olc orthu chun na nithe ar mheas siad gur dhéithe iadde bhrí gur tríothu-san a smachtaíodh iad;rud eile, chonaic siad agus d'aithin siad gurbh é an fíorDhia éan té a raibh siad tar éis diúltú dó roimhe sin.Sin é an fáth ar gearradh orthu an pionós ba dhéine dá raibh ann.