10 Ba chuimhin leo go fóillan saol eachtrach a chaith siad le linn a ndeoraíochta:conas mar a thug an talamh corrmhíolta uaidhin ionad ainmhithe,agus mar a sceith an abhainn lear mór froganna in áit báirí eisc,
11 agus mar a chonaic siad cineál nua d'éanlaith ina dhiaidh sinnuair a d'iarr siad sócamais le haonchorp suthaireachta.
12 Óir, chun sásamh a thabhairt dóibh,tháinig na gearra goirt isteach chucu ón bhfarraige.
13 Imríodh díoltas ar na peacaigh,ach ní dhearnadh é gan rabhadh a thabhairt dóibhroimh ré trí dhéine na gcaor tine.Go deimhin, de dheasca a gcoireanna féin,is le ceart a bhí pianpháis á fulaingt acu;óir ba nimhní ná aon fhuath a bhí ann riamh roimhe sin,an ghráin dhearg a bhí acusan ar a n‑aíonna.
14 Is amhlaidh a bhí daoine eile ann tráth,nach ndearna ach diúltú glacadh le strainséirínuair a tháinig siad ar cuairt chucu;ach rinne an dream seo sclábhaithe d'aíonna,a bhí tar éis comaoin a chur orthu.
15 Ach ní hé sin amháin é.Óir, cibé ar bith maolú pionóis a bheidh ann,bainfidh an chéad dream leas asmar ní raibh siad ach ag doicheall roimh allúraigh.
16 Ní amhlaidh sin don dara dream, áfach.Óir chuir siadsan fáilte agus fleá roimh do phobalagus bhronn siad orthu na cearta céanna agus a bhí acu féin;ach ansin chiap siad iadle daoroibreacha dianmhaslacha.