3 Agus do éigh sé do ghúth árd, amhuil bhéiceas leomhan: agus an tan do éigh se, do labhradar seachd dtóirrnighe a ngothanna.
4 Agus an tan do labhradar na seachd dtóirrnighe a ngothanna, do bhí mé air tí sgriobhadh: achd do chualuidh mé gúth ó neamh ag rádh riom, Cuir séula air na neithibh do labhradar na seachd dtóirrnighe, agus ná sgríobh íad.
5 Agus do thóg an taingeal do chonnairc mé na sheasamh ar muir agus ar tír a lámh suas chum nimhe,
6 Agus tug sé an tí mhaireas go sáoghal na sáoghal, noch do chrúthuigh neamh, agus na neithe atá ann, agus an talamh, agus na neithe atá ann, agus a nfairrge, agus na neithe atá innte, mar mhionnuibh, nach bíadh aimsir ann feasda:
7 Achd a láethibh ghotha an seachdmhadh aingeal, an tan shéidfeas sé a sdoc, biáidh rúindíamhair Dé ar na chriochnúghadh, do réir mar do fhoillsigh sé dhá shearbhfhoghantuighibh féin na fáidhe.
8 Agus do labhair an gúth do chúaluidh mé ó neamh a rís riom, agus a dubhairt, Imthigh romhad glac an leabhrán osguilte úd a laimh a naingil sheasas air muir agus air tír.
9 Agus do imthigh mé chum a naingil, agus a dubhairt mé ris, Tabhair dhamh an leabhrán. Agus a dubhairt seision riom, Glac, agus sluig é; agus do dhéuna sé do bhruinn searbh, achd biáidh sé ad bhéul comhmilis ré mil.