17 Ако се откршени некои гранки, и ти, кој си дива маслинка, си накалемен меѓу нив и си станал соучесник во сочниот корен на маслинката,
18 не фали се пред гранките! Ако се фалиш, знај дека ти не го носиш коренот, туку коренот - тебе!
19 Но ќе речеш: „Гранките се откршени, за да бидам јас прикалемен!”
20 Добро! Поради неверието се откршија, а ти стоиш преку верата.
21 Не гордеј се, туку бој се! Зашто, ако Бог не ги поштеди природните гранки, не ќе те поштеди ни тебе.
22 И така, гледај ги Божјата благодат и строгост: строгоста се пројавува кон паднатите, а Божјата благодат кон тебе, ако истраеш во благодатта - зашто инаку и ти ќе бидеш отсечен.
23 А и тие, ако не останат во неверието, ќе бидат прикалемени, зашто Бог може пак да ги прикалеми.