9 И Давид зборува: „Нивната трпеза да им биде стапица, и мрежа и соблазан и одмазда!
10 Очите нека им се помрачат, за да не гледаат! А плеќите свиткај им ги засекогаш!”
11 И така прашувам: да не се сопнаа, за да паднат сосем? Да не биде! Туку преку нивното сопнување им дојде спасение на народите, за да ги поттикнат на ревност.
12 Ако нивното сопнување значи богатство за светот, а нивното отпаѓање богатство за народите, колку повеќе ќе биде нивната полнота!
13 Но ви зборувам вам, народи; бидејќи сум апостол на народите, јас ја прославувам мојата служба,
14 та на некој начин да го поттикнам на ревност својот род и да спасам некои од нив.
15 Зашто, ако нивното отфрлање е помирување за светот, какво ли ќе биде нивното примање, ако не живот од мртвите?