1 Откако сè тоа беше уредено, ми дојдоа главатарите велејки: „Израелскиот народ, свештениците и левитите не се оддвоија од народите на земјата, закоравени во нивните мерзости: не се одделија од Хананците, Хетејците, Ферезејците, Јевусејците, Амонците, Моавците, Египетците и Аморејците,
2 туку ги земаа за себе и за своите синови нивните ќерки за жени: светиот род се измеша со народите на земјата; главатарите и советниците први ја направија таа неверност.”
3 На таа вест ги искинав својата облека и наметката, ги корнев својата коса и брада, и седев нерасположен.
4 Сите кои стравуваа од Божјата беседа се собраа околу мене заради неверноста на оние повратници. А јас непрекинато седев нерасположен, сè до вечерната жртва.
5 А при вечерната жртва се тргнав од својот јад и, со искинатата облека и наметка, паднав на колена, ги раширив рацете кон Јахве, својот Бог.
6 И реков: „Мој Боже! Срам ми е и се плашам да го подигнам моето лице кон Тебе, мој Боже! Зашто нашите злодела се намножија преку глава, и нашите гревови се натрупаа до небото.