1 Når ein lagar salve, ¬kan daude flugerfå oljen til å lukta og gjæra.Litt dårskap veg meir ¬enn visdom og ære.
2 Vismanns hug ¬står til det som er rett,dårens hug ¬til det som er rangt.
3 Jamvel når dåren ferdast ¬på gata,vantar han vit.Han lèt alle sjå ¬at han er dum.
4 Om styresmannen harmast ¬på deg,skal du ikkje gå frå din plass;for sinnsro ¬kan hindra store synder.
5 Ein uting har eg sett ¬under sola,eit mistak av den ¬som har makta:
6 at dårar kjem i høgsetet,medan rikfolk må sitja nedst.
7 Eg har sett trælar ¬ri på hestar,medan stormenn ¬gjekk til fots som trælar.
8 Den som grev ei grav, ¬kan sjølv detta nedi;den som riv ein mur, ¬kan ormen bita.
9 Den som bryt stein, ¬kan få mein av det.Den som høgg ved, ¬kan koma i fare.
10 Når øksa ikkje bit ¬og egga er uslipt,må ein bruka di større kraft.Den vise har større von ¬om å lukkast.
11 Når ein mann vert biten ¬av ein ormfør maningsordet er sagt,kva gagn har han då ¬av si kunst?
12 Den vise vinn velviljemed orda han talar,men dårens lipper ¬skader han sjølv.
13 Dei fyrste ord frå hans munn ¬er dårskap,og det siste han seier, ¬er reine galskapen.
14 Dåren brukar mange ord;men ingen veit ¬kva som skal henda.Kven kan fortelja mannenkva som skal koma ¬når han er borte?
15 Dåren masar så han vert trøytt,han som ikkje eingong veit ¬vegen til byen.
16 Ve deg, land ¬som har eit barn til kongeog stormenn som held gilde ¬frå morgonen av.
17 Sælt er du landsom har ein høgætta kongeog stormenn ¬som held måltid i rette tid,sterke menn som ikkje drikk.
18 Når latskapen rår, ¬sig bjelkane ned,og sit ein med hendene ¬i fanget,dryp det inn i huset.
19 Folk held gjestebod ¬for å moroa seg,og vinen gjev glede i livet.Alt dette kan ein få for pengar.
20 Ikkje eingong i tankaneskal du forbanna kongen.Jamvel ikkje i ditt soverommå du forbanna den rike.For himmelens fuglar ¬ber lyden av stad,dei som har venger, ¬fortel kva du har sagt.