2 «Min ven gjekk ned ¬i hagen sin,til dei angande blomesenger.Han ville gjæta i haganeog sanka liljer der.
3 Min ven er min, og eg er hans,han som gjæter mellom liljer.»
4 Du er fager som Tirsa, ¬min hugnad,yndefull som Jerusalem,ageleg som ein hær ¬under merke.
5 Vend augo dine frå meg,dei villar meg.Ditt hår er som ein geiteflokk,dansande nedetter ¬Gileads fjell.
6 Dine tenner er som sauer,nett komne or laug.Tvillingar har dei alle,og ingen av dei ¬har mist sine lam.
7 Som ei skive av eit granatepleer di panne attom sløret.
8 Seksti dronningar er der,åtti fylgjekonerog terner utan tal.