3 For eit folkeslag frå nord rykkjer framog gjer landet til øydemarkså ingen kan bu der;både menneske og dyr flyktar og dreg bort.
4 I dei dagane og på den tida,seier Herren,skal israelittane komaog judearane saman med dei.Gråtande skal dei gåog søkja Herren sin Gud.
5 Dei spør etter Sion,dit vender dei andletet:«Kom, lat oss slutta oss til Herreni ei evig pakt som aldri blir gløymd!»
6 Folket mitt var bortkomne sauer,gjetarane førte dei vill,på avvegar i fjella.Dei gjekk frå fjell til haugog gløymde kvar dei skulle kvila.
7 Alle som møtte dei, ville eta dei.Fienden sa: «Vi gjer ingen urett,for dei har synda mot Herren,han som er deira rette beitemark, Herren, vona til fedrane deira.»
8 Flykt bort frå Babel,dra ut frå landet til kaldearane,gå som bukkar framfor flokken.
9 For sjå, eg vekkjer ei stor forsamlingav folkeslag frå landet i nordog fører dei opp mot Babel.Dei stiller opp til strid mot byenog tek han.Dei skyt piler som ein dugande krigar,ein som aldri kjem tomhendt att.