29 Jorda skjelv og vrir seg,for no fullendar Herren planane han har mot Babel:å gjera landet Babel til ei øydemarkder ingen kan bu.
30 Krigarane i Babelhar halde opp å strida.Dei sit stille i borgene,kreftene deira har tørka ut,dei har vorte kvinner.Husa er sette i brann,bommane brotne sund.
31 Sendebod spring mot sendebod,bodberar mot bodberar,for å fortelja kongen av Babelat byen er teken frå ende til annan.
32 Vadestadene er tekne,og sumpane er brende med eld,krigarane er gripne av redsle.
33 For så seier Herren over hærskarane, Israels Gud:Dotter Babel er som ein treskjeplassnår han blir trampa ned.Det er berre ei lita stund att,så kjem hausttida for henne.
34 Kong Nebukadnesar av Babelhar ete meg, gjort ende på megog sett meg bort lik eit tomt kar.Som eit sjøuhyre slukte han meg,fylte magen med mitt beste kjøtog spytta meg ut.
35 Valden eg har kjent på kroppen,skal råka Babel,seier ho som bur i Sion.Lat mitt blod koma overdei som bur i Kaldea,seier Jerusalem.