31 Niech WIEKUISTEMU będzie chwała na wieki, niech BÓG raduje się Swoimi stworzeniami.
32 Kiedy spojrzy na ziemię ona zadrży; dotknie się gór a zadymią.
33 Póki życia będą śpiewał WIEKUISTEMU oraz wysławiał Boga dopóki istnieję.
34 Oby Mu miłą była moja mowa, a ja będę się cieszył przy WIEKUISTYM.
35 Oby grzesznicy zniknęli z ziemi i niegodziwych już nie było. Wielbij moja duszo WIEKUISTEGO. Halleluja!