Księga Psalmów 77 NBG

1 Przewodnikowi chóru Jedutunów. Pieśń Asafa.

2 Kiedy wołam, podnoszę mój głos do Boga; mój głos kieruję do Boga, więc mnie wysłuchaj.

3 W dzień mojej niedoli szukam Pana, w nocy nie przestaje wyciągać się moja ręka i nie daje się ukoić moja dusza.

4 Wspominam Boga i zawodzę; rozmyślam i omdlewa mój duch. Sela.

5 Chwyciłeś powieki moich oczu, strwożony jestem i oniemiałem.

6 Dumam o dniach przeszłości, o dawnych latach.

7 W nocy wspominam moją pieśń oraz rozmyślam w moim sercu, zatem mój duch docieka.

8 Czy Bóg porzuci na wieki i już nigdy się nie ulituje?

9 Czy Jego miłosierdzie znikło na zawsze i ustanowił wyrok na wieki wieków?

10 Czy Bóg zapomniał się litować? Czy w gniewie wstrzymał Swe miłosierdzie? Sela.

11 Więc powiedziałem: Takie jest moje błaganie – o powrót prawicy Najwyższego.

12 Wspominam czyny Przedwiecznego; tak, wspominam Twoje dawne cuda.

13 Rozważam wszystkie Twoje dzieła oraz rozpamiętuję Twe czyny.

14 Boże, Twoja droga w świętości; który bóg jest wielkim jak Bóg?

15 Ty, o Boże, cudotwórco, objawiłeś pomiędzy ludźmi Twą potęgę.

16 Dzielnym ramieniem wyzwoliłeś Twój lud, synów Jakóba i Josefa. Sela.

17 Ujrzały Cię wody, Boże, ujrzały Cię wody, a otchłanie zadrżały i zostały wstrząsnięte.

18 Powodzią rozlały się obłoki, dały odgłos chmury i przebiegały Twoje strzały.

19 W wichrze odgłos Twojego gromu, świat oświeciły błyskawice; drżała i wstrząsnęła się ziemia.

20 Twoja droga przez morze, Twoja ścieżka przez wielkie wody, a Twoich śladów nie widać.

21 Prowadziłeś Twój lud, jakby trzodę, ręką Mojżesza i Ahrona.