1 Od Dawida; kiedy zataiwszy swój rozum przed Abimelechem, odszedł wygnany.
2 Będę wielbił WIEKUISTEGO każdego czasu; Jego chwała zawsze na moich ustach.
3 Moja dusza chlubi się w WIEKUISTYM, niech to usłyszą uciśnieni i się pocieszą.
4 Wraz ze mną wynoście BOGA i razem wywyższajmy Jego Imię.
5 Szukałem WIEKUISTEGO, więc mnie wysłuchał; wybawił mnie ze wszystkich moich lęków.
6 Spojrzeli ku Niemu i byli rozpromienieni, a ich oblicza nie pobladły.
7 Ten oto żebrzący wołał, a BÓG go usłyszał i wyzwolił ze wszystkich utrapień.
8 Anioł BOGA rozłożył się dokoła Jego wiernych oraz ich wyrwał.
9 Posmakujcie oraz zobaczcie jak dobrym jest BÓG; szczęśliwy mąż, co się do Niego chroni.
10 Czcijcie BOGA Jego święci, gdyż bogobojny nie ma biedy.
11 Lwięta łakną i cierpią głód, a tym, co szukają BOGA nie zabraknie wszelkiego dobra.
12 Pójdźcie dzieci oraz mnie posłuchajcie, a nauczę was bojaźni WIEKUISTEGO.
13 Kto jest tym mężem, co pragnie życia oraz miłuje swoje dni, aby oglądał dobro?
14 Strzeż swojego języka od zła oraz twych ust od zdradliwej mowy.
15 Stroń od złego, a czyń dobrze; pragnij zgody oraz się o nią ubiegaj.
16 Oto oko WIEKUISTEGO zwrócone na sprawiedliwych, a Jego ucho ku ich błaganiom.
17 Ale gniew BOGA na złoczyńców, aby zgładzić ich pamięć z ziemi.
18 Sprawiedliwi wołają, a BÓG słucha, i wyzwala ich ze wszystkich cierpień.
19 BÓG jest bliskim tym złamanym w sercu; wspomaga skruszonych w duchu.
20 Liczne są dolegliwości sprawiedliwego, ale WIEKUISTY go ze wszystkich wybawia.
21 Strzeże wszystkie jego członki, ani jeden z nich nie jest kaleki.
22 Zło uśmierca niegodziwego; a wrogowie sprawiedliwego będą potępieni.
23 BÓG odkupi duszę swych sług; wszyscy, którzy Mu ufają, nie będą potępieni.