1 Przewodnikowi chóru Gitejczyków, pieśń Korachidów.
2 Jak wdzięczne są Twoje przybytki, WIEKUISTY Zastępów.
3 Tęskni i rwie się moja dusza do tych przedsionków WIEKUISTEGO; moje serce i ma cielesna natura unoszą się do żywego Boga.
4 Jak wróbel, który odnalazł dom oraz jaskółka swe gniazdo, w którym zostawiła pisklęta – tak są dla nas Twoje ołtarze, WIEKUISTY Zastępów, Królu i mój Boże.
5 Szczęśliwi mieszkańcy Twego domu, będą Cię chwalić na wieki. Sela.
6 Szczęśliwy człowiek, którego siła jest w Tobie, a Twoje drogi w ich sercu.
7 Ci, którzy pielgrzymując przez dolinę morw, czynią ją źródłem, bo okrywa ją deszcz błogosławieństwa.
8 Idą od trudu do trudu, aż ukażą się Bogu na Cyonie.
9 WIEKUISTY, Boże Zastępów, wysłuchaj moją modlitwę; o Boże, usłysz Jakóba. Sela.
10 Spójrz Boże na naszą tarczę; wejrzyj na oblicze Twojego pomazańca.
11 Przecież dzień w Twoich przedsionkach lepszy jest od tysiąca; wolę stać w progu domu mojego Boga, niż mieszkać w namiotach bezprawia.
12 Bo WIEKUISTY, Bóg prawdziwy jest słońcem i tarczą; WIEKUISTY daje łaskę i chwałę, nie odmawia dobrodziejstwa tym, co chodzą w nieskazitelności.
13 WIEKUISTY Zastępów, szczęśliwy ten człowiek, który Ci ufa.