1 Nie nam, o WIEKUISTY, nie nam, ale Twojemu Imieniu daj chwałę; ze względu na Twoją łaskę i Twą prawdę.
2 Czemu mają mówić poganie: Gdzie ich Bóg?
3 A nasz Bóg jest w niebiosach; wszystko co zechciał, to uczynił.
4 Ich posągi to srebro i złoto dzieło rąk ludzkich.
5 Mają usta, a nie mówią; oczy, a nie widzą;
6 mają uszy, a nie słyszą; mają nozdrza, a nie czują.
7 Ich ręce nie dotykają, ich nogi nie stąpają, nie odzywają się swoim gardłem.
8 Takimi niech będą ich wytwórcy i wszyscy, co im ufają.
9 Israelu ufaj WIEKUISTEMU! On jest ich pomocą i tarczą.
10 Domu Aarona ufaj WIEKUISTEMU; On jest ich pomocą i tarczą.
11 Bogobojni ufajcie WIEKUISTEMU; On jest ich pomocą i tarczą.
12 WIEKUISTY, który o nas pamięta pobłogosławi; pobłogosławi dom Israela, pobłogosławi dom Aarona.
13 Pobłogosławi tych, co się boją WIEKUISTEGO, tak małych, jak i wielkich.
14 WIEKUISTY was rozmnoży, was oraz waszych synów.
15 Wy jesteście błogosławieni od BOGA Stwórcy Nieba i ziemi.
16 Niebiosa, niebiosa są dla WIEKUISTEGO, a ziemię dał synom Adama.
17 Nie chwalą WIEKUISTEGO umarli, ani wszyscy co zstępują do Krainy Umarłych.
18 Ale my będziemy wielbić PANA, odtąd aż na wieki. HALLELUJA!