2 Gdyby nie WIEKUISTY, który był z nami, kiedy ludzie powstali przeciw nam,
3 kiedy zapłonął na nas ich gniew wtedy żywcem by nas pochłonęli.
4 Wtedy by nas wody zalały, a strumień wezbrał nad naszą duszą.
5 Wtedy burzliwe wody by naszły nad naszą duszę.
6 Wysławiony WIEKUISTY, który nas nie wydał na łup ich zębom.
7 Jak ptak z sideł ptaszników, tak uszła nasza dusza; sidła się porwały, a myśmy uszli.
8 Nasza pomoc w Imieniu WIEKUISTEGO Stwórcy Nieba i ziemi.