3 Gdyż wróg ściga mą duszę, do ziemi przygniata moje życie; wtrącił mnie w ciemnice, tak jak od dawna umarłych.
4 Więc wątpił we mnie mój duch, osłupiało me serce w moim wnętrzu.
5 Wspominam dawne dni, rozważam wszystkie Twoje czyny, rozmyślam o dziele Twoich rąk.
6 Do Ciebie wyciągam me ręce; moja dusza jest jak spragniona ziemia, która się zwraca ku Tobie.
7 Pospiesz, wysłuchaj mnie, WIEKUISTY, bowiem mój duch zanika; nie ukrywaj przede mną Twojego oblicza, bo byłbym podobny do zstępujących do grobu.
8 Rankiem zwiastuj mi Twoją łaskę, gdyż Tobie zaufałem; Wskaż mi drogę, którą mam iść, bo do Ciebie wznoszę mą duszę.
9 Ocal mnie od mych wrogów, WIEKUISTY, bo ja się chronię do Ciebie.