3 Boże mój, wołam we dnie, a mi nie odpowiadasz; także nocą, ale nie mam spokoju.
4 A jednak Ty jesteś święty; Ten, co zasiada wśród chwały Israela.
5 Tobie ufali nasi ojcowie; ufali, zatem ich wybawiłeś.
6 Do Ciebie wołali, więc byli ocaleni; Tobie ufali, zatem nie byli zawstydzeni.
7 Zaś ja jestem robakiem, a nie mężem, pośmiewiskiem ludzi i wzgardą tłumu.
8 Wszyscy, którzy mnie widzą – urągają mi, ściągają usta i potrząsają głową, mówiąc:
9 Niech to powierzy WIEKUISTEMU! Niech go wybawi! Ocali go, ponieważ go sobie upodobał!