21 Rozwierają na mnie swe usta i wołają: Otóż! Otóż! Widzi to nasze oko.
22 Widzisz to BOŻE, zatem nie milcz; nie oddalaj się ode mnie, Panie.
23 Obudź się, ocuć dla mojego prawa, dla mojej sprawy, mój Boże i mój Panie.
24 Sądź mnie, WIEKUISTY, mój Boże, według Twojej sprawiedliwości; niech nie mają ze mnie uciechy.
25 Niech nie powiedzą sobie: Oto stało się nasze życzenie; niech nie powiedzą: Unicestwiliśmy go.
26 Niech się zawstydzą i razem się zarumienią ci, co się cieszą moją niedolą; niech okryją się hańbą i sromotą ci, co się nade mnie wynoszą.
27 Niech zwyciężają i się ucieszą ci, którzy pragną mojej sprawiedliwości, oraz niech zawsze mówią: Niech będzie wywyższony WIEKUISTY, który życzy pokoju swemu słudze.