11 I powiadają: Jakże Bóg to wie? Czy ta wiadomość jest u Najwyższego?
12 Oto wzrośli w potęgę ci, którzy są niegodziwi oraz zawsze szczęśliwi.
13 Więc na próżno zachowałem w czystości moje serce, a mą dłoń umywałem w niewinności;
14 gdyż całymi dniami mnie dręczą i co rano cierpię katusze.
15 Gdybym powiedział: Będę mówił jak oni – to bym się sprzeniewierzył pokoleniu Twych synów.
16 I rozmyślałem, by tego dociec; lecz daremna to praca w moich oczach.
17 Aż wszedłem do przybytków Boga oraz pojąłem ich koniec.