12 Rozniosła swoje rozsady aż do morza, a swoje odrośle aż do rzeki.
13 Czemu rozwaliłeś jej ogrodzenia? Skubią ją wszyscy, co przechodzą drogą.
14 Obgryza ją odyniec z lasu, a dziki zwierz ją spasa.
15 Zwróć się, Panie Zastępów; spojrzyj z niebios, zobacz i wspomnij tę winnicę.
16 Rozsadę, którą zasadziła Twa prawica oraz szczep, co Sobie utwierdziłeś.
17 Opalona jest ogniem, pocięta; ginie od grozy Twojego oblicza.
18 Niech Twa ręka będzie nad mężem Twej prawicy; nad synem człowieka, którego sobie postanowiłeś,