12 Szczęśliwy mąż, którego karcisz, BOŻE, i w Twoim Prawie go nauczasz.
13 Aby mu dać otuchę w dni niedoli, dopóki nie będzie wykopany grób niegodziwego.
14 Gdyż WIEKUISTY nie porzuci Swojego ludu i Swojego dziedzictwa nie opuści.
15 Bowiem sąd wróci z powrotem do sprawiedliwości, a oprócz niego wszyscy prawego serca.
16 Kto przy mnie stawał przeciwko niegodziwym? Kto dla mnie występował przeciw nieprawym?
17 Gdyby WIEKUISTY nie był mą pomocą, moja dusza niemal by legła w grobie.
18 Gdy sądziłem, że już się chwieje ma noga – Twoja łaska, WIEKUISTY, mnie wsparła.