1 پوءِ مون ھيڪل مان ھڪڙو وڏو آواز ٻڌو، جيڪو انھن ستن ملائڪن کي چئي رھيو ھو تہ ”وڃو ۽ خدا جي غضب جا ست ئي پيالا زمين تي ھاريو.“
2 پھرين ملائڪ وڃي پنھنجو پيالو زمين جي مٿان ھاريو تہ جن ماڻھن تي انھيءَ حيوان جو نشان ھو ۽ جيڪي سندس بت جي پوڄا ڪندا ھئا، تن کي گندا ۽ ناسوري ڦٽ ٿي پيا.
3 پوءِ ٻئي ملائڪ پنھنجو پيالو سمنڊ جي مٿان ھاريو تہ انھيءَ جو پاڻي مئل ماڻھوءَ جي رت جھڙو ٿي پيو ۽ سمنڊ جا سڀيئي ساھوارا مري ويا.
4 جڏھن ٽئين ملائڪ پنھنجو پيالو دريائن ۽ پاڻيءَ جي چشمن جي مٿان ھاريو تہ انھن جو پاڻي رت ٿي پيو.
5 مون پاڻيءَ واري ملائڪ کي ھي چوندي ٻڌو تہ”اي قدوس! تون جو آھين ۽ جو ھئين،تون عادل آھين ۽ تو ئي اھڙو انصاف ڪيو.
6 ڇاڪاڻتہ ھنن خدا جي قوم وارن۽ نبين جو رت وھايو،۽ تو کين رت پيئڻ لاءِ ڏنو.اُھي انھيءَ جي ئي لائق آھن.“
7 ايتري ۾ مون قربانگاھہ مان ھي آواز ٻڌو تہ”ھائو، اي خداوند خدا قادرِمطلق!بيشڪ تنھنجا فيصلا سچا ۽ انصاف وارا آھن.“