2 ھن وڏي آواز سان چيو تہ”ڪري پيو، وڏو شھر بابل ڪري پيو.اھو بدروحن جو گھر بڻجي ويو.ھائو، اھو ھر ڪنھن ناپاڪ روح جو اڏو،بلڪ ھر ڪنھن ناپاڪ ۽ گندي پکيءَ جو آکيرو ٿي پيو.
3 ڇالاءِجو ھن جي زناڪاريءَ جي مئي پيئڻ ڪريسڀيئي قومون الوٽ ٿي پيون آھن،۽ دنيا جي بادشاھن انھيءَ سان زناڪاري ڪئي آھي.دنيا جا سوداگر انھيءَ جي عيش عشرت جي گھڻائيءَ جي ڪريدولتمند ٿي پيا.“
4 پوءِ مون آسمان مان ھڪڙو ٻيو آواز ٻڌو جنھن چيو تہ”اي منھنجي قوم وارؤ! بابل مان نڪري اچو،تہ جيئن انھيءَ جي گناھن ۾ شريڪ نہ ٿيو.متان ھن جي آفتن مان ڪا اوھان تي اچي نہ پوي.
5 ڇالاءِجو انھيءَ جا گناھہ آسمان تائين وڃي پھتا آھن،۽ خدا کي ھن جون بدڪاريون ياد آھن.
6 جيئن بابل ڪيو، تيئن اوھين بہ ھن سان ڪريو۽ سندس ڪمن جو ٻيڻو بدلو ڏيوس.جيڪو پيالو ھن ڀريو، تنھن کي اوھين ٻيڻو ڀريو.
7 جيتري قدر انھيءَ پاڻ کي شاندار ڪيو۽ عيش عشرت ڪيائين،اوتري قدر اوھين کيس ڏک ۽ عذاب ڏيو.ڇالاءِجو بابل جي وسندي پنھنجيءَ دل ۾ چوي ٿي تہ’آءٌ راڻي ٿي ويئي آھيان.آءٌ رنزال نہ آھيان،۽ ڪڏھن بہ ڏک نہ ڏسنديس.‘
8 انھيءَ ڪري مٿس ھڪڙي ئي ڏينھن ۾آفتون اينديون، يعني موت، ماتم ۽ ڏڪار.اھا باھہ ۾ ساڙي ناس ڪئي ويندي،ڇالاءِجو خداوند خدا،جيڪو ھن جو انصاف ڪندوسو قادر آھي.“